020710

I am waiting in my cold cell when the bells begin to chime... diye mırıldanıyordum tam yanımda yaş ortalaması 90 olan bir grup Galli teyze Hallowed be thy name diye dua ederlerken. Tabi onlardan hiçbiri darağacına gitmiyordu, hatta 2nci kemoterapisine girecek Bridget için sağlık diliyorlardı.

Tam Dani Filth'e geçmiş shallow be my grave diye kafa sallamaya başlıyordum ki Cardiff Belediye başkanının karısı kalkıp "bu ufak duamızdan sonra, bizlere nezaket göstererek Türkiyeyi anlatmaya gelen dostlarımıza teşekkür ederiz" dedi. Bu şekilde Tongwynlais'teki kilisede oturduğumu farkettim. İsmi telaffuz etmeye çalışmayın. Burada 24 sessizin yanyana gelmesinden oluşmuş bile köy adı var. Gallerce böyle.

Türk misafirperverliği had safhadaydı tabi ki; kahveler, lokumlar, börekler, şekerpareler... Yaş ortalamasını 50lere çekmek için ortama onlarca çocuk salmak gerekiyor olsa da, teyzemler tansiyon, şeker, kolesterol gibi Türk dünyasının 3ü 1aradasını esgeçmiş olacaklar; şekerpareleri de güplettiler, kahveleri de höpürdettiler, hatta telveleri de yaladılar.

Bardakları çamaşır suyuna oturttuk sonra.

Life down here is just a strange illussion.

*Iğdır*