071110

Bundan yaklaşık bir ay önce gerçekleşen avrasya maratonunda köprüden geçerken, aşırı sallantıdan kaynaklanan yusuf yusuf anları beni çinlilerin hepsi birden zıplasa ne olur acaba diye düşüncelere zerketti. Düşünsenize televizyonu bir açıyormuşuz, spiker aynen şöyle bir anons yapıyor;
- evet sayın seyirciler, bir son dakika haberini iletiyorum; artık çin diye bir yer yok...

Sonra bir de geçen haftasonlarından birinde bir alışveriş merkezinde iki saat içinde en az üç arıza adamla karşılaştık. bir tanesi, kasa kuyruğunda beklerken kapıda durup sakız çiğneyen kadının cikletine takmıştı. "çıldırıcam çıldırıcam nasıl bir ciklet çiğneyiştir buuu" deyip duruyordu.

Bir tanesi de sırada önüme geçmeye çalıştığında ikaz edince özür diledi, iki dakika sonra kasiyer "alayım eşyalarınızı" diye bana seslendiğinde kadın arkamdan uçarak kasiyere aldıklarını uzattı. Bunu neden yaptığını merak ettim;
"Kasiyer seslendi, ben duydum, uzattım. sen duysaydın sen uzatsaydın önce" dedi... Böyle bir sırada bekleme anlayışımız var. Süper değil mi?

Bu adamlarında oldukları yerde zıplayıp yok olmalarını diliyorum.

Muassır medeniyetler seviyesindeyiz maşallah.