150207

Bu sabah, cogu sabah oldugunun aksine, kahvalti hazirlamak icin mutfaga girmis, hatta tavayi da ocagin uzerine oturtmustum. Derken aklima birden bire, her nasilsa, nereden geldigi anlasilamayan bir sekilde ve benzeri hayretlik iceren zarflarla su geldi;

“Kirmizi balik gölde kivrila kivrila yüzüyor. Balikci bilmemkim geliyor. Oltasini atiyor. Kirmizi balik kac…”

Zaten son gunlerde kafayi cocuk masallariyla bozdum ve yakinda cocuklarin dis sagligi ile de oynayacagim, dolayisiyla ön hazirlik safhasinda cocuk sarkilarini irdelememe de sasirmamali.

Aslen, sanirim dun sinemaya girmek uzere malum sahsi beklerken, karsidaki kocaman “cesur balik” afisine takilmis olmaliyim. Belki ruyamda da onu gordum. Yoksa psikopat miyim sabah sabah omletlik tavanin onunde kirmizi balik kac kac diye sarki soyleyeyim.

Kardesim kucukken bu sarkiyi pek cok soylerdi. Kivrila kivrila yuzer sonra da kacip dururdu. Kendisi katiyyetle balik yememektedir su anda. Onu bunu bilmem ama; Turk egitim sisteminin basarisidir bu.

Bu sarki da, bana sözlüde “ne güzel elyazin var senin, al bakalim eline kalemi kagidi bana su apereyi ciz, sonra bu apereyi ciz” diyip, cizimlerimi begenmedigi icin Turk egitim sistemine atifta bulunan hocama girsin. Gitsin. Yani.