Pages

23 Ocak 2005

220105

sıkıldım.

evet.

sınavlar bitti. evdeyim. cay-kahve-soda uclusu ile birlikte tv izliyorum. film izliyorum. cizgi film izliyorum. ve sıkılıyorum. ders calışmıyorum. ve hala sıkılıyorum. kitap okuyorum, muzik dinliyorum, uyuyorum, uyanıyorum ve yine sıkılıyorum.

sanırım okumak guzel birsey.

okulumu bile sevebilirim.

*bir insan can sıkıntısından ölebilir mi?

1 Yorum:

clémentine dedi ki...

sanırım böyle birini tanıyorum. hikayesi de şöyle bir şey;

"bununla birlikte arthur'u böylesine neseli yapan sey kir yasaminin tüm bu güzellikleri degildi. çok kisa bir süre önce aklina, burada, bu tarih öncesi dünyada çektigi korkunç yalnizlik duygusunun, o kabuslarin, tüm çabalarina karsin bahçivanlikta ugradigi basarisizliklarin, gelecek yasaminin geleceksizligi ile boslugunun üstesinden gelmesine yardimci olabilecek muhtesem
bir fikir gelmisti.

bir gülücük daha atti ve aksam yemeginden arta kalan tavsan budundan bir isirik aldi. birkaç dakika mutlu bir sekilde lokmasini çignedikten sonra, bu kararini resmen açiklamaya karar verdi.

dimdik ayaga kalkarak kirlara ve tepelere korkusuz gözlerle bakti. kelimelerine güç kazandirmak için elindeki tavsan kemigini saçlarinin arasina sikistirdi.

kollarini ardina kadar iki yana açti.

"aklimi oynatacagim!" diye ilan etti.


-- yaşam, evren ve her şey, douglas adams

Yorum Gönder